Şehirde Permakültür
Endüstriyelleşme ile birlikte toplumsal sistemler insanları kırsaldan şehirlere göç etmeye yöneltmekte. Günümüzde pek çok ülkede nüfusun büyük kısmı artık şehirlerde yaşamakta. Kapitalist sistem kendini en iyi şekilde şehirlerde var etse de; şehir hayatı genel olarak beslenme, barınma, enerji kullanımı, sağlık, atıklar, ulaşım gibi çok çeşitli konularda neredeyse kördüğüm halini almış sorunları doğurmakta.
Permakültür kendini sürdürülebilir tarımla, doğal alanların korunmasıyla ve kırsallarda belli etik ilkeleri paylaşan ufak toplulukların kurulmasıyla elbette sınırlandıramayacağının en başından beri farkında. Bu yüzden apartman bahçelerinin sebze bahçelerine dönüştürülmesinden ortak şehir bahçelerine, su arıtımı ve su hasadı yöntemlerinden atık yönetimine, kooperatiflerden mahalli güç birlikteliklerine çok çeşitli öneriler getiriyor. Şehir sakinleri yaşadıkları ortamlarla ilgili alınan kararlarda söz sahibi olmadıkça ve söz sahibi olmak için gerekli çabayı harcamadıkça, bu kararlar o sakinlerin ihtiyaçlarına göre değil de bambaşka çıkarlar gözetilerek alınmaya devam edecek.
